Australie, van Brisbane tot Melbourne.

Koala’s, couchsurfen, grote steden, stappen en gezellig met z’n 4e:

Wauw, ondertussen zit ik alweer op een geweldig mooi strand op een van de Fiji eilanden! Wat gaat de tijd toch onwijs snel en wat mogen we toch mooie dingen zien en doen.

Op 3 januari kwamen Esther en Nynke aan op het vliegveld van Brisbane en wij hebben ze daar opgehaald. Oef, al die tassen passen eigenlijk net niet in onze auto, proppen dan maar! We zijn meteen naar Kangoeroe point gereden, het uitkijkpunt van Brisbane. Zo hadden de dames meteen een mooi beeld van deze geweldige stad! Daarna boodschappen gedaan en heerlijk gebarbecued. Toen een stukje door de stad gereden en aan de lagoon gelegen want de dames konden wel wat afkoeling en rust gebruiken na die enorm lange vlucht! Die avond op een camping area langs de weg geslapen waardoor Esther en Nynke meteen leerde wat het backpacken inhoud haha. De volgende dag zijn we naar het Koala Sanctuary geweest, die dieren zijn zo lief! Ik heb er zelfs een vast gehouden en sta ermee op de foto! Super cool! Dit blondje was helemaal happy. We hebben daar ook kangoeroe’s gevoerd en een dingo gezien. Alleen was deze tam en niet zo gevaarlijk als die in het wild op Fraser Island, is het toch stoerder dat we ook een wilde gezien hebben haha. Daarna zijn we doorgereden richting Surfers Paradise en hebben we op een mooie camping area overnacht. Deze lag naast een sportveld en er was een kraampje waar een vrijwilligers team koffie en thee aanbied aan mensen die op reis zijn. Eigenlijk is dat zodat mensen wakker blijven achter het stuur maar wij kregen ook omdat we hier gingen kamperen. We mochten zelfs onze telefoons en laptop opladen en ons eten in de koelkast leggen. Erg aardige mensen! Daar goed geslapen en de volgende ochtend werden we alweer om 06.00 uur wakker, dit keer niet echt om de warmte maar vooral omdat er al een groep mensen aan het sporten was! Een groep was aan het voetballen en vele andere mensen kwamen hardlopend voorbij. Pff, het is later op de dag inderdaad te warm om te sporten maar om er nu om 06.00 uur al mee te beginnen..! Toen zijn we doorgereden naar Surfers Paradise waar we op een mooie camping gingen verblijven voor 3 dagen. We hebben lekker aan het strand gelegen, Esther en Nynke probeerde surfdudes te spotten maar dat valt nogal tegen, gezwommen in het zwembad op de camping en uitgebreid gekookt op een gasplaat met 4 pitjes! Wat een luxe is dat eigenlijk. Toen douche en opmaken en hups op stap. We gingen deze avond met een kroegentocht mee en verzamelde in een hostel. Het was er al erg gezellig maar net voor we gingen kwamen we erachter dat je een identiteitskaart bij moet hebben en daar hadden Nynke en Esther niet aan gedacht. Uh wie is hier nu blond?! Toen moesten we helemaal terug naar de camping en vervolgens naar het centrum om daar een half uur later nog aan te sluiten bij de groep. We kregen hier helaas geen gratis drankje meer maar we kwamen toch in de stemming. De 2e kroeg was al gezelliger, kregen we een drankje en raakte we aan de praat met andere. Ik raakte ook aan de praat met een meisje uit Nederland en haar moeder werkte ook bij Molenwijde! Wat is de wereld dan toch weer klein.
De 3e club was het leukst, echt een dikke club met goede muziek
Om 02.00 uur viel Esther bijna op een barkruk in slaap en gingen we terug naar de camping. Leuke avond gehad! Omdat we tijdens het wisselen van club een beetje een beeld hadden gekregen van het centrum van Surfers besloten we de 2e dag de stad in te gaan. Beetje in de winkels gesnuffeld en opnieuw aan het strand/zwembad gelegen. In het centrum hadden we een kaartje gekregen van een propper voor een thema avond in de club ‘Vanity’. Maar dit kaartje was maar entree voor 2 personen en dus moesten we er nog een zien te bemachtigen. Esther en ik zijn daarom het centrum nog een keer in gegaan en gelukkig konden we al gauw aan kaartjes komen bij een andere propper. Deze bleek ook kaartjes te hebben voor 2 uur gratis drank. Deze kaartjes kosten 10 dollar maar 1 drankje kost al 6 ofzo dus dat had je er al snel uit. Ook deze kaartjes maar gekocht en toen konden we er s’avonds weer goed tegenaan. De 3e en laatste dag alweer hebben we gezwommen en onze dagboeken bijgewerkt. Natuurlijk ook boodschappen gedaan en koken en we moesten entree kaartjes voor de laatste avond op stap regelen. Gelukkig lukte dat vrij snel en konden we die avond gratis naar binnen bij de club Sincity. Maar toen bleek dat als je geen kaartje hebt voor gratis drank en ook geen bandje hebt van een kroegentocht een drankje dubbel zo duur is! Voor 4 mixdrankjes moesten we 40 dollar betalen! Dat was even schrikken en toen proosten op het eerste en laatste drankje van die avond. Wel nog een gezellige avond gehad maar niet te laat gemaakt. De volgende ochtend moesten we om 10.00 uur alweer van de camping af, wat gaan de dagen toch snel! We hebben boodschappen gedaan, zijn in zee gaan zwemmen en hebben we lekker geluncht aan het strand. De golven zijn hier in zee trouwens echt hoog en je mag alleen zwemmen tussen de vlaggen van de liveguards want de stroming is zo sterk, echt gemaakt voor surfers!
Toen zijn we doorgereden naar Byron Bay, leuk stadje maar heel anders dan Surfers. In Byron zijn alle gebouwen juist laag en het stadje is idyllisch. We hebben een beetje door het stadje gelopen, boodschappen gedaan en toen moesten we nog een slaapplek gaan zoeken en dat was moeilijker dan gedacht. Uiteindelijk hebben we op een plek gestaan waar we eigenlijk niet mochten staan. En de volgende ochtend werden we wakker van iemand die het gras langs onze tent aan het maaien was, we hebben de tenten snel opgeruimd voor de zekerheid. Een boete is duur. We zijn een beetje gaan shoppen in Byron en we hebben er een surfplank gehuurd en wij als ervaren surfers hebben de groentjes even geleerd hoe het moet haha. Nee we zijn er nog niet zo goed in, al is het ons nu beide wel gelukt om op de plank te blijven staan! Daarna wilde we ergens gaan lunchen maar in de stad was dit wat moeilijk. Daarom zijn we terug gereden naar onze rest area en hebben daar geluncht. Onderweg zagen we dat er een file stond naar Byron toe en dus besloten we niet terug te gaan maar door te rijden richting Crescent Head. Omdat we erg wisselvallig zijn besloten we onderweg ergens te overnachten om de volgende dag door te rijden naar Bellingen. We vonden een mooie campingplaats bij een tankstation en omdat we een pak wijn in de auto hadden staan besloten we deze avond te gaan kingzen. De volgende dag dus naar Bellingen; dit stond in de Lonely Planet aangegeven als een dorpje wat nog in de oude stijl leeft. Was erg leuk om te zien, de huizen en shopjes zijn inderdaad nog allemaal in oude stijl. Vanuit daar kwamen we er achter dat als je een stukje door rijd je langs 2 watervallen komt en naar een soort klein tropisch regenwoud kunt. Dus de auto in en rijden maar. Hoe hoger we de bergen in kwamen hoe slechter het weer werd. Erg mistig en een beetje regen. De eerste waterval konden we nog goed zien, de tweede al wat minder en eenmaal in het regenwoud konden we niet ver meer vooruit kijken. Toch was het mooi om er even doorheen te lopen en voor Nynke en Esther ook leuk om regenwoud gezien te hebben. Daarna voorzichtig terug gereden en op een mooie campingplek overnacht.
De volgende dag naar Port Maquarie, ook een leuk stadje! We hebben lekker door een park gelopen, even in het park geslapen, langs het strand gelopen, gezwommen in een zwembad (het zeewater plakt zo haha) en lekker op het terras gezeten. Omdat we hier nergens konden overnachten zijn we doorgereden richting hunter valley. Onderweg ergens overnacht om de volgende dag de hele dag de tijd te hebben om Hunter Valley te bezoeken. Wauw, wat is dat mooi!! Het was die dag erg warm, dik 40 graden, maar we hebben echt genoten. We hebben met de auto langs alle wijngaarden gereden en foto’s gemaakt. Zo ontzettend mooi, echt een locatie om te trouwen haha. Daarna zijn we naar de oudste winery van Hunter Valley gereden waar we gratis wijn mochten proeven. Ik was bob maar toen iedereen bij een speciale rosé zowat ging zweven heb ik hem stiekem ook even geproefd. Een slokje kan geen kwaad en het was inderdaad heel erg lekker! We hebben bij deze winery zitten picknicken en genoten van het prachtige uitzicht. Het deed me wel denken aan Frankrijk maar dan nog uitgestrekter en mooier. Ondanks de hitte was het echt genieten! Erg gezellig personeel in de ook die ons vertelde dat de zon hier in de Valley erg gevaarlijk is. De UV-straling is erg hoog en daarom moet iedereen met een hoedje buiten lopen. De temperatuur is hier ook niet tussen 12 en 4 het hoogst maar loopt op naar mate het later wordt. Rond 4 uur was het zo’n 44 graden! Het personeel kon ons ook vertellen waar bosbranden waren en welke weg we het beste konden nemen richting de blue Mountains.
We moesten er wel nog een heel stuk voor rijden maar we hadden nog wel even tijd voor het donker zou worden. We vonden het wel een beetje spannend om door de bergen te rijden omdat het in heel Australië over bosbranden gaat maar op de plekken waar wij heen gingen waren geen bosbranden. We reden langs een klooster en dachten, ja daar kunnen we ook wel een nachtje gaan slapen! Maar we gingen vragen of dat kon en toen bleek dat het een klooster alleen voor mannen was en Ingmar was niet van plan er in z’n eentje te gaan slapen haha. Toen zagen we een soort koffie restaurantje langs de weg en dachten, hier gaan we dan overnachten. Maar toen bleek dat we nog zo’n 80 km van de bewoonde wereld afzaten en hier dus totaal geen bereik hadden. Ondanks dat we wisten dat hier geen bosbranden waren en het zelfs begon te regenen (heel zachtjes) leek het ons toch beter om hier niet te overnachten. Dus zijn we naar de bewoonde wereld gereden en daar hebben we een heel mooi plaatsje gevonden. Al redelijk dicht bij Sydney en de Blue Mountains.
De volgende dag naar de Blue Montains, deze heten zo omdat er een riviertje doorheen stroomt en als daar het licht van de zon opstaat tegen de bergen aan dan lijken de bergen enigszins blauw. Helaas hebben wij hier niets van gezien want het was enorm mistig. We zagen echt niks!
En toen ging het nog regenen ook en moesten we rennen om te schuilen in een winkeltje. Wel leuk om daar even rustig doorheen te lopen en souvenirs te bekijken. Het wilde niet echt stoppen met regenen dus toen het wat zachter ging zijn we snel naar de auto gelopen. Heel langzaam weer naar onze camping plek gereden (zelfde als gister) en gelukkig geen ongelukken in de mist gemaakt. Het bleef regenen en dus hebben we onze tentjes onder een afdakje gezet, tegen de picknicktafels aan. Lekker knus. Toen nog even Kingzen om daarna lekker warm in ons tentje te kunnen kruipen.
En toen naar Sydney! Omdat we geen couchsurf reactie gehad hadden en dus nog geen overnachtingsplek wilde we eigenlijk proberen om gewoon mensen op straat aan te spreken en te vragen of we daar mochten slapen. Maar we kwamen in de buitenwijk niet echt veel mensen tegen en in de stad verwachten we minder gastvrijheid. Omdat we de auto moesten gaan inleveren besloten we dus toch maar een hostel te boeken. Op internet gekeken welke het goedkoopst is en daar naartoe gereden. Dat deze zo goedkoop was verbaasde ons niets toen we de kamer zagen waar we in moesten slapen. Een hokje van 3 bij 3 waar 3 stapelbedden in stonden! De deur kon nog net open en onze tassen moesten op 1 van de bedden omdat er anders geen ruimte meer was. We hadden ook een kamergenoot, een jongen uit Brisbane die enorm sociaal was ahum. De eerste dag heeft hij niets tegen ons gezegd, de dag erna heeft hij tegen Nynke vertelt dat hij uit Brisbane kwam en voor 2 weken naar Sydney was gekomen. Hij was in z’n eentje en nu 3 dagen daar en hij had alleen nog maar op zijn bed gelegen in het hostel. Nog niets van de stad gezien! Maargoed, terug naar onze eerste dag Sydney want wij gingen wel meteen wat van de stad zien.
Als eerst zijn we met de auto gaan rondrijden, deze hadden we nu immers nog in bezit. Maar al gauw kwamen we er achter dat autorijden in een stad echt niet leuk is! Dus toen hebben we de Esther en Nynke in de stad afgedropt en zijn Ingmar en ik de auto gaan inleveren. Bij het bedrijf stonden ook 2 kleine campertjes die helemaal in elkaar gereden waren! Oef, toch ff blij dat wij heelhuids de auto inleveren.
Daarna met een free bus (ja dat bestaat hier, zijn niet allemaal zo gierig als in Europa!) richting het operahouse gereden. Daar kwamen we Nynke en Esther weer tegen. Het gebouw ziet er op een foto mooier uit dan in het echt, maar dat kon er ook aan liggen dat de zon een beetje weg was en het er een beetje grijs uitzag. Er lag ook een dik cruiseschip in de haven! Whoo zo enorm groot. We zouden er graag een kijkje op zijn gaan nemen maar dat mocht natuurlijk niet. Daarna door de botanische tuinen weer richting de stad gelopen waar we boodschappen hebben gedaan voor de avond. Lekker pizza eten. De keuken in het hostel stond helemaal vol, lekker druk! Na het eten hebben we ons op de bank genesteld en zijn druk gaan couchsurfen voor Melbourne. Hier hopen we toch wel echt een plekje te vinden! Rond 22.30 uur gingen we naar bed en bleek onze kamergenoot al half te slapen. Toen Eshter netjes vroeg: can we put the light on? Kregen we de botte reactie: Can you not!! Dus wij hebben heel aardig het licht uitgelaten en probeerde zo zachtjes mogelijk in bed te kruipen. Helaas voor die jongen bleek het bed van Ingmar enorm te kraken en bij elke beweging leek het alsof hij in zo storten. Naja, wie gaat er dan ook al zo vroeg naar bed!
De volgende ochtend had onze kamergenoot zijn wekker al om 08.00 uur staan en hij bleek het wel een leuk grapje te vinden om de wekker op sluimerstand te zetten, zelf lekker te gaan ontbijten en ons zo’n 10 minuten met een wekker te laten zitten die afging! Achja, we konden er opzich ook wel om lachen. We moesten er gelukkig zelf ook op tijd uit want we konden met een gratis tour door de stad mee. Erg gaaf, deze zijn speciaals voor backpackers bedacht maar ook niet backpackers mogen er aan mee doen. Aan het eind van de tour geef je dan fooi en dat is wat de gids verdient. Maar hij neemt iedere keer zo’n 20 tot 30 mensen mee en die geven minstens 5 dollar dus dan verdien je toch best lekker. We hadden een hele enthousiaste gids, Esther vond hem een beetje irritant omdat het erop leek dat hij ging zingen als hij harder ging praten, en hij wist erg veel dus we hebben veel van hem geleerd. Leuk om op zo’n manier door de stad te lopen. Daarna zijn we enkele gebouwen gaan bezichtigen waar we onderweg langsgekomen waren en toen boodschappen doen en terug naar het hostel om te koken. Die avond opnieuw wat couchsurf mailtjes gestuurd en ons dagboek een beetje bijgewerkt. De volgende dag hebben we een openbaarvervoer ticket gekocht. Je mag dan de hele dag met bus, trein en boot mee. We zijn eerst naar bondi beach gegaan en hebben daar wat gezwommen. Maar het was erg warm die dag en op het strand is geen schaduw dus we hebben niet zo lang op het strand gelegen. Per bus zijn we weer terug naar de stad gegaan en daar zijn we op een boot naar Manli beach gestapt. Je komt dan eerst langs de hele stad waardoor we de skiline erg mooi op de foto konden zetten. We hebben op Manli niet gezwommen maar wel even lekker door de souvenierswinkels gelopen. Daarna boodschappen gedaan om ‘thuis’ en heerlijke pasta klaar te maken. Gelukkig was het nu niet zo druk in de keuken en konden we goed gebruik maken van pannen en het fournuis. Daarna hebben we opnieuw het spel kingzen gespeeld om vervolgens naar de kroeg te gaan. De drankjes in de kroeg zijn immers erg prijzig dus is het beter om ‘thuis’ vast wat glaasjes te drinken. We kwamen uit bij een enorme club die 4 verdiepingen had en op elke verdieping een ander genre muziek. Bij Nynke en mij viel geen enkele muziek echt in de smaak maar Esther en Ingmar hebben zich goed vermaakt.
De volgende dag was alweer de laatste dag in Sydney, we zijn wat wezen shoppen in de grote Queen Victoria Mall en hebben dit keer mooie foto’s van het Operahouse gemaakt, vandaag scheen de zon opnieuw lekker. Rond 17.00 uur zijn we wezen uiteten in een lekker tentje. Kipschnitzel met friet voor 10 dollar. De prijs maakt het nog lekkerder. En toen moesten we met al onze bagage (oeps we hebben echt veel te veel!) naar de bus die ons naar Melbourne ging brengen. Echt slapen in de bus lukte Nynke en mij niet maar de reis is toch goed verlopen. In Melbourne aangekomen hebben we meteen een auto gehuurd om de ‘Great Ocean Road’ te gaan rijden. Dit is zo ontzettend mooi! Je rijdt met de auto langs de kust en door de bergen en hebt een heleboel mooie uitkijk punten. We zijn ook uitgestapt bij een korte wandelroute naar een waterval maar helaas stond deze droog. Toen we terug richting de auto liepen ging ik bijna op een slang staan. Whoo dat was schrikken, ik zat zowat bij Ingmar in z’n nek! En de slang (een zwarte van maar een halve meter maar toch) kroop rustig verder. Leuk om aan te vinken dat ik die ook in het echt gezien heb maar hoop er niet nog eens een tegen te komen! Tegen de avond gingen we opzoek naar een rest area om te slapen en onderweg kwamen we een boom vol koala’s tegen! Dat was gaaf! Zo’n 10 koala’s die of zaten te slapen of zaten te eten, ze zijn zo lief!! Uiteindelijk kwamen we uit bij een camping aan het strand (we mochten niet op het strand slapen maar aan de andere kant van de duinen, maar toch) en hier hebben we lekker gegeten en toen zijn we in de auto gaan zitten. Ja echt waar, het was koud! En toen zijn we dus ook al vroeg in onze tentjes gekropen om te gaan slapen. Dat vonden Nynke en ik overigens geen probleem want wij waren nog moe van de afgelopen nacht. Helaas was het echt moeilijk koud en werden we zelfs met trui en broek aan nog regelmatig wakker om weer heel dicht tegen elkaar aan te kruipen. Brr, we wisten niet dat het zo koud kon worden!
De volgende dag hebben we ontbeten bij een klein soort wegrestaurantje. Ingmar en ik hadden een heel lekker broodje gehaktbal. Daarna zijn we de 7 overgebleven apostelen gaan bekijken. Dit is echt super mooi! Helaas geen 100 foto’s van kunnen maken want ons fototoestel was leeg! Stom! Maarja dat heb je als je nergens een stopcontact hebt. Na de apostelen is de route zo goed als afgelopen en wij zijn dan ook richting de snelweg gereden om weer terug te gaan naar Melbourne. Onderweg nog even gepicknicked en Esther heeft op de snelweg geflird met 2 jongens die langsreden. Helaas reageerde ze niet op Esthers snel in elkaar gezetten briefje met ‘can we surf your couch?’
Maar gelukkig hadden Esther en Nynke al een couchsurf adres en die mensen waren zo aardig om ook Ingmar en mij voor 1 nachtje onderdak te bieden. Wij hadden namelijk ook een couch maar deze was pas de volgende dag beschikbaar. Deze avond sliepen we dus bij Micheal en Jenny, 2 hele aardige mensen, die Esther en Nynke onderdak boden tot ze naar Nieuw Zeeland vlogen en waar wij dus nu ook een nachtje mochten slapen. Heerlijk onder een schone en warme douche kunnen staan en daarna in een heerlijk bed. Oef, na al die tijd op een luchtbed slapen is een matras toch wel een heerlijke uitvinding!
De volgende dag moesten we onze mooie auto weer inleveren en schouwde Ingmar en ik onze grote tassen naar Guy en Claire. Zij waren onze host voor de komende dagen. Guy woont midden in het centrum en kijkt uit op het grote kantoor van ‘Ernst en Young’. Ik zei meteen tegen Ingmar: zou het niet iets voor jou zijn daar te gaan werken en ook in zo’n mooi appartement te gaan wonen? Ik kom er graag bij! Haha. Leek hem een goed idee. We hebben gezellig een biertje gedronken met Guy en Claire en daarna namen ze ons mee naar een klein echt Italiaans restaurant. Erg leuk, er stond maar 1 lange tafel midden in de keuken en 2 italiaanse vrouwen maakte pasta klaar. Het was erg druk maar ook erg gezellig. Guy had ook nog 2 vrienden uitgenodigd en die hadden een heel schattig dochtertje. 14 maanden oud en bezig om te leren lopen. Ze hopen dat ze dat snel gaat doen want als ze kruipt lijkt ze een beetje op Smegal (ik weet niet hoe je het schrijft maar dat enge kruipende wezen uit Lord of te Rings). Na het eten zijn we croquet gaan spelen. Dan moet je met een soort hamer tegen een bal slaan. Een beetje zoals wij met boerengolf doen. Alleen nu moet je deze bal door poortjes slaan en die poortjes staan in een volgorde dus als je een poortje mist moet je daar eerst weer terug heen, en uiteindelijk moet je jou bal tegen een paal leggen zien te slaan en dan heb je gewonnen. Erg grappig om te doen en omdat je ondertussen met elkaar staat te kletsen kun je ook een beetje vals spelen. Je roept gewoon dat je pal door het poortje ging terwijl hij er net langs af ging.
Daarna bij Guy thuis een film gekeken en wijn gedronken en toen opnieuw weer in een heerlijk bed.
De volgende dag zijn we naar de Australian open geweest. Alleen Nynke is ook echt tennis fan maar we vonden het allemaal erg leuk! We hebben oa Williams en Haaze gezien. De wedstrijd van Haaze hebben we natuurlijk helemaal gevolgd en ze wonnen nog ook! Leuk om helemaal in Aussie nog Nederlanders aan te moedigen. We mochten niet in het grote stadion, dat kost een beetje meer geld, maar we konden alle wedstrijden volgen op een groot scherm, het warm slaan konden we zien (als de tennisser op kwam dagen tenminste) en we konden de wat kleinere wedstrijden (zoals die van de Nederlanders) wel echt in een stadion zien. Dat was wel heel leuk! Daarna zijn we wat gaan eten in de stad en toen terug naar onze couch adressen. Nog even met Guy en Claire gekletst en Guy had ook een nieuw spel gekocht en dat lijkt op ‘het moordspel’ zoals wij het kennen. Alleen bij ons is het een uitje, je gaat dan uiteten en in dat restaurant krijg je dan een personage toegewezen en wordt je verteld wat je moet doen. Erg leuk is dat!
Maar Guy had dit spel gewoon voor thuis. Er zitten allemaal enveloppen in, voor elk karakter 1, en daarin zit wie jij bent en wat je tijdens het spel moet zeggen en doen enzo. Hij ging dat volgend weekend met zijn vrienden spelen. Echt cool!
De volgende morgen weer afscheid genomen van Guy en toen moesten Ingmar en ik onze bagage ergens zien op te bergen want we gingen daar natuurlijk niet de hele dag mee schouwen. Nou, dat was een heel karwei. We vertorkken om 08.30 uur en om 10.00 uur zouden we Esther en Nynke op een plein ontmoeten waar ook een free guided tour zou vertrekken. Nou, om 11.00 uur waren wij daar nog niet. We zijn eerst naar het informatie centrum geslenterd (doorlopen lukte niet) en daar zeiden ze dat we naar een Travelers Aid moesten gaan een stuk verder de stad in. Pff, verder schouwen dus. Nou, dat hield mijn arme schouder niet vol dus dat was geen leuk tochtje en eenmaal daar aangekomen bleek dat we het beter op een busstation konden droppen want dit kantoortje sloot om 15.30 uur. Toen besloten we maar een taxi te nemen want lopen ging niet. Onze tassen gelukkig wel in een mooi kluisje kunnen stoppen en het was inderdaad wel makkelijk dat we die avond de tassen meteen in de bus naar het vliegtuig konden gooien. Maar toen waren we dus te laat op de afgesproken plek en was de tour, samen met Esther en Nynke, al vertrokken. We zijn toen in een gratis tram gestapt die door de stad rijdt op de hoop dat we ze ergens zagen. Rond 11.00 uur ongeveer was dat het geval en toen konden we nog 2 uur met de tour meelopen. Dus toch nog wat van de stad gezien en geleerd. De rest van de dag nog een beetje rond gelopen en bij de Mac gegeten en toen afscheid genomen. Esther en Nynke gingen nog voor 1 nachtje terug naar hun couch adres en Ingmar en ik gingen met de bus naar het vliegveld om naar Fiji te vliegen!

Dames, het was erg gezellig met jullie! We hebben vele leuke dingen gedaan en mooie dingen gezien en we delen de foto’s wel als we weer allemaal thuis zijn. Veel plezier in Nieuw zeeland en tot 8 maart! Xxx

Dikke kus